سرعت یعنی انتقال قسمتی یا تمام بدن از نقطه ای به نقطه
دیگر در حداقل زمان ممکن
چند روش جهت بهبود سرعت :
۱-مهارت ها را باید با تکنیک صحیح و با سرعت زیاد انجام داد
مثل میت زدن سرعتی
۲-قدرت عامل موثری در ازدیاد سرعت میباشدمثل قدرت انفجاری
۳-اراده و خواست شخص نیز خیلی در افزایش سرعت مهم است
۴-انجامک دادن تمریناتی مثل :
۴/۱-دوهای سرعت ۳۰-۵۰-۱۰۰ متر سریع و برگشت به خط استارت
۴/۲-دو سرعت در سطوح شیب دار به سمت پائین و برگشت به خط استارت
۴/۳- بالا رفتن سریع و پائین آمدن سریع از پله
۴/۴- بالا رفتن سریع و پائین آمدن سریع از پله با یک پا
۴/۵- دو سریع درجا وبا توپ مدیسنبال
۴/۶- طناب زدن درجا خصوصا" جفتی
۴/۷- سوختن چربی ها و آزادی عضلات نیز موجب افزایش سرعت میشود
۴/۸- تمرینات پلیومتریک و ایستگاهی
زمانهای پیشنهادی جهت تمرین :
۱۰ثانیه
۱۵ ثانیه
۲۰ ثانیه
۲۵ ثانیه
۳۰ ثانیه
ضمنا"استراحت ۱به ۳ می باشد
این مطلب در مورد زانو درده که خیلی ازرزمی کارا ازش رنج می برن
زانودرد امانتان را بريده؟

آقاي دکتر، موافقايد از تعريف آرتروز شروع کنيم؟
آرتروز يا همان استئوآرتريت که شايد آن را با نام "دي جي دي" هم بشناسيد، در واقع ضايعات تخريبي و تحليلي غضروف مفصل هستند که در نهايت به درگيري مفاصل منجر ميشود. اين ضايعات با توجه به افزايش سن و در طول زمان بيشتر مفاصل بدن را درگير ميکند. اما اگر غضروف مفصل از بين برود و به درگيري استخوان آن قسمت منجر شود، بيماري آرتروز اتفاق ميافتد.
آيا همه افراد در دوران سالمندي به آرتروز مبتلا ميشوند؟
بهطور معمول، دهههاي چهارم و پنجم زندگي را ميتوان سن شروع اين بيماري دانست. اين بيماري در خانمها بيشتر از آقايان ديده ميشود و عوامل ژنتيکي، چاقي و برخي بيماريهاي زمينهاي مفصلي ميتوانند افراد را براي ابتلا به آرتروز مستعد کند. گاهي اوقات ممکن است تغيير شکل مفصل به دليل مشکلاتي مثل شکستگي رخ داده باشد و آرتروز را در سنين پايين تر هم ببينيم. در واقع ميزان کار کشيدن از مفصل هم مهم است. فشارهاي غير معمول ناشي از کار نيز حتي اگر به تدريج و در طول زمان حاصل شده باشد در وقوع آرتروز دخيل هستند.
پس حالا که با يک بيماري چند علتي مواجهايم، چه طور بايد از آن پيشگيري کنيم؟
شما اگر در خانوادهتان زمينه ژنتيکي ابتلا به آرتروز را داشته باشيد، نميتوانيد از اين خصوصيت فرار کنيد، اما ميتوانيد با کنترل عوامل قابل پيشگيري، بروز آن را کند کرده و به تاخير بيندازيد؛ براي مثال با کنترل وزن، فراگيري روشهاي اصولي صحيح نشستن ، صحيح ايستادن و به کارگيري صحيح مفاصل در انجام کارهاي عادي روزمره و انجام ورزشهاي طبي خاص به سلامت مفاصل خود کمک کنيد.
هر چه از عوامل خطرساز پيشگيري کنيد، بهتر است. به خصوص خانمها و باز هم بالاخص آن هايي که بالاي 45 سال دارند و به افزايش وزن خود اهميتي نميدهند. ورزش را شروع کنيد، اما پيش از آن حتما با پزشک متخصص مشورت کنيد که از لحاظ قلبي-عروقي و ديگر شرايط فيزيکي بدنتان بررسي شويد، چرا که مفاصل شما ميتوانند بر اثر فعاليتهاي فيزيکي يا ورزشهاي نامناسب آسيب ببينند و به قولي از چاله به چاه بيفتيد. پس لطفا دقت کنيد و اگر علامتهاي آرتروز در شما وجود دارد، سريعتر به پزشک مراجعه کنيد.
چه علامتهايي؟
شايعترين علامت، درد است. دردي که با حرکت و در حين يا پس از کار کردن با آن مفصل، تشديد ميشود. اوايل ممکن است درد شما خفيف باشد و براي مثال، مفصل زانو در مقاطعي از شبانهروز درد بگيرد و با استراحت بهبود يابد، ولي به مرور زمان و با پيشرفت بيماري آرتروز، حتي در حال استراحت هم درد خواهيد داشت. شکايت ديگري که مبتلايان به آرتروز دارند، خشکي يا سفتي مفاصل است، بهخصوص در هنگام صبح، البته تذکر ميدهم که اين علامت مختص بيماري آرتروز نيست. ديگر شکايت بيماران، شنيدن صداهايي از مفاصل خود در هنگام حرکت است. برخي از بيماران اظهار ميکنند که صداي ضعيفي شبيه به پا گذاشتن روي برفها، ميشنوند و حتي در موارد پيشرفته صداي تقتق زانوها در هنگام راه رفتن شنيده ميشود. ورم مفصل نيز علامت ديگري است که شايد با چشم ديده نشود و پزشک با معاينه متوجه آن شود. هرچه ديرتر به پزشک مراجعه کنيد، شدت بيماري بيشتر خواهد شد.
بيشتر چه مفاصلي به آرتروز دچار ميشوند؟
مفاصلي که وزن بدن روي آنهاست، مانند زانو و مفصل ران، مستعدترند و اين مشکل در مفاصلي مانند شانه يا مچ دست و پا کمتر شايع است، مگر اين که دچار سانحهاي شده باشيد يا از آن مفصل زياد کار بکشيد. در اقوام گوناگون که عادات خاصي دارند نيز نسبت شيوع آرتروز در يک مفصل خاص بيشتر است. براي مثال، در ما ايرانيها که عادت به بد نشستن داريم و به زانوهايمان خيلي فشار وارد ميکنيم، درگيري زانو بيشتر است و در غرب مفصل ران بيشتر به آرتروز مبتلا ميشود.
البته گاهي مفاصل کوچک بين انگشتان دست نيز در سنين بالاتر درگير ميشوند.
برويم سراغ درمان؟
معالجه قطعي شناخته شدهاي براي آرتروز وجود ندارد و درمانهاي رايج باعث کاهش درد، حفظ حرکت مفصلها و جلوگيري از عوارض ناخواسته بيماري مي شوند. به همين دليل درمانهاي دارويي تسکيندهنده، تزريق دارو به داخل مفصل براي کم کردن التهاب موجود و کاهش درد، جراحي و ساير اقدامات درماني برحسب شدت و نوع آرتروز صورت ميگيرد. بهتر است با اقدامات خاص چگونگي فعاليت و استفاده صحيح از مفصلهايمان را بياموزيم و از بدتر شدن اوضاع جلوگيري کنيم.
شما هر روز بايد تمام مفاصل خود را در حداکثر محدوده حرکاتش تمرين بدهيد که اين تمرين برحسب سن و شرايط شما متفاوت خواهد بود. تجويز ورزشهاي طبي جهت افزايش انعطافپذيري و قدرت عضلات و همچنين استفاده از ورزشهاي آبي و پيادهروي در آب بسيار کمککننده است.
کم کردن وزن نکته مهمي است، چون حتي انجام عمل جراحي روي مفصل در صورت اضافه بودن وزن، مشکلتر و پرخطرتر است. داشتن رژيم غذايي صحيح بر اساس مصرف سبزيها، ميوهها و غلات در کنترل وزن به شما کمک ميکند، ولي هيچ رژيم غذايي خاصي براي درمان آرتروز بهطور انحصاري نداريم.
استفاده از کفشهاي مناسب نيز براي انجام ورزش ضروري است.
استفاده از توالت فرنگي ترجيحا بهتر است.
بايد حتما درباره چهار زانو نشستن، از پلهها بالا رفتن و حتي شيوه صحيح نشستن و ايستادن، از پزشکتان نکاتي را بياموزيد و در کار و ورزش دچار افراط و تفريط نشويد.
دکتر محمدحسن بهرامي- متخصص طب فيزيکي
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي
آیا مصرف روزانه یک یا دو یا ده قرص ویتامین ، مواد معدنی و یا سایر مکمل ها صحیح است ؟
تصمیم گیری در مورد اینکه آیا از مکمل های ویتامینی استفاده شود و در این صورت هم از چه مکملی استفاده شود روز به روز سخت تر می شود . به نظر می رسد در هر روز یک مطالعه جدیدی در مورد این مواد انجام شده که باعث ابهام بیشتر در مورد نقش این مکمل ها در سلامتی ما می شود .
* روزی یک عدد
اگر چه افراد مبتلا به بیماریهای خاص ممکن است به مکمل های بیشتری احتیاج داشته باشند ، اما متخصصین عقیده دارند که تقریباً تمام افراد از مصرف روزی یک عدد مولتی ویتامین دارای مواد معدنی سود خواهند برد .
حتی در صورت استفاده از بهترین رژیم غذایی نمی توان تمامی بیش از ۴۰ ماده غذایی مورد نیاز روزانه بدن را بطور کامل تأمین کرد . تخمین زده می شود که فقط ۳ درصد افراد به اندازه کافی توصیه های تغذیه ای را بطور کامل رعایت می کنند و روشن است که وضعیت کلی بیشتر ررژیم های غذایی را می توان با مصرف روزانه یک عدد قرص مولتی ویتامین مینرال بهبود بخشید .
و بدین منظور لزومی در استفاده از مارک های مشهور وجود ندارد و یک مارک ژنریک بهمان خوبی مارک های مشهور می باشد . برای انتخاب مارک مناسب اجزاء تشکیل دهنده روی بسته را با سایر مارک ها مقایسه کرده و به دنبال قرص هائی باشید که تا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه بیشتر ویتامین ها و مواد معدنی را تأمین کنند .
* خیلی زیاد از یک چیز خوب
یکی از مسائل مبتلابه در مورد ویتامین ها و مواد معدنی مصرف بیش از حد آنها می باشد . متخصصین تغذیه سالهاست که در مورد خطرات مصرف بیش از حد ویتامین ها ومواد معدنی هشدار داده اند ، بخصوص در مورد ویتامین های محلول در چربی ( ویتامین K,E,D,A ) که به راحتی از بدن دفع نمی شوند .
افرادی که روز خود را با یک نوشیدنی ویتامینی شروع می کنند ، در طول روز شکلاتهای انرژی زا و غذاهای غنی شده مصرف می کنند و معجونی از مکمل های مختلف را می خورند در معرض ابتلا به مسمومیت های شدید با ویتامین و مواد معدنی هستند .
از طرف دیگر مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین شما را د رمعرض خطر مسمومیت قرار نخواهد داد . احتمال کمبودهای تغذیه ای بسیار بیشتر از خطر مصرف بیش از حد ویتامین ومواد معدنی است .
* اول غذا
متخصصین اعتقاد دارند که این نکته را باید در ذهن داشت که مکمل ها برای بهبودی ونه جایگزینی یک رژیم صحیح است . دلیل این مسئله نیز وجود موادی بیشتر از مواد معدنی و ویتامین در غذاست .
بهتر است که مواد مغذی را از غذاها بدست بیاوریم تا مکمل ها ، چون ترکیبات مهمی مثل فیبرها و مواد شیمیائی گیاهی که در غذا هست در یک قرص وجود ندارد . مرتباً اثرات مفید مواد مختلف موجود در غذا بر روی سلامتی انسان کشف می شود . برای مثال محققین اخیراً دریافته اند که آنتی اکسیدانهای موجود در بعضی از میوه ها و سبزیهای روشن در مقابل آرتریت از انسان محافظت می کنند .
در چه مواردی باید ویتامین مصرف شود ؟
برای زنان حامله و شیرده ، مصرف ویتامین در دوران حاملگی باعث وجود مواد تغذیه ای کافی برای اطمینان از رشد و تکامل جنین و یا طفل شیرخوار می شود . اسیدفولیک هم قبل از حاملگی و هم در طی حاملگی برای پیشگیری از نقایص مادرزادی بسیار مهم است .
سیگاریها نیاز به مصرف ویتامین C اضافی دارند . این نیاز را می توان با استفاده از یک مکمل و یا مصرف غذاهای غنی از ویتامین C ، میوه های ترش ، فلفل قرمز ، توت فرنگی ، بروکلی و گوجه فرنگی تأمین کرد .
افرادی که رژیم می گیرند ممکن است در صورت انتخاب غذاهای اشتباه دچار کمبود مواد غذائی شوند . بهترین استراتژی خوردن حداقل سه وعده غذا در روز و انتخاب غذاهای غنی مثل میوه ، سبزیجات ، غلات کامل و لبنیات کم چرب می باشد . برای پوشاندن کمبودهای تغذیه ای ، هوشمندانه ترین روش مصرف یک عدد مولتی ویتامین است .
اگر شما دچار یک بیماری مزمن هستید مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین روش مطمئنی است . با پزشک خود در مورد برآورده شدن تمامی نیازهای تغذیه ای تان مشورت کنید .
اگر شما گیاهخوار هستید رژیم غذائی مخصوص شما نشان میدهد که به چه مکمل هائی نیاز دارید . گیاهخوارانی که اصلاً از محصولات حیوانی استفاده نمی کنند باید توجه خاصی به پروتئین ، آهن ، روی ، کلسیم ، ریبوفلاوین ، ویتامین های A,D,B۱۲ و ید داشته باشند . کمبود اینگونه مواد تغذیه ای را می توان با طراحی یک روش تغذیه ای مناسب و شامل مکمل ها برطرف کرد .
۲- آیا تمامی افراد از مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین مینرال سود می برند .
یک مولتی ویتامین پایه و متناسب با سن و جنس تأمین کننده ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز برای برطرف کردن کمبودهای تغذیه ای رژیم غذائی شماست . اکثر قرصهای مولتی ویتامین تا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه شما به مواد تغذیه ای را که در این قرص ها وجود دارد برطرف می کند . البته استثناءهایی وجود دارد ، کلسیم و منیزم مورد نیاز برای برطرف نمودن نیاز روزانه ۱۰۰ درصد در یک قرص مولتی ویتامین بسیار حجیم می باشد .
در صورتی که روزانه سه وعده از محصولات لبنی یا غذاهای غنی از کلسیم استفاده نمی کنید احتمالاً نیازمند مصرف کلسیم اضافی خواهید بود اما اکثریت رژیم های غذائی صحیح که شامل اسفناج ، ماهی و آجیل باشند منیزیوم کافی را تأمین می کنند .
آیا برای تکمیل رژیم غذائی روزانه یک قرص مولتی ویتامین و مصرف غذاهای غنی شده ضررت دارد ؟
تعداد بسیار معدودی از غذاهای غنی شده در بازار وجود دارند که ۱۰۰ درصد نیاز روزانه شما به مواد تغذیه ای را مرتفع سازند . همیشه یک حاشیه اطمینان در قرصهای مولتی ویتامین وجود دارد و بنابراین استفاده همزمان از یک عدد مولتی ویتامین و غذاهای غنی شده مجاز است .
ایا ویتامین ها و مواد معدنی تاریخ انقضاء دارند ؟
تمام شیشه های مواد مکمل باید دارای تاریخ انقضاء باشند هنگام خرید این تاریخ را بررسی کرده و مطمئن شوید که می توانید تمامی آنرا قبل از تاریخ انقضاء مصرف کنید . در غیراینصورت می توانید مولتی ویتامین با شیشه های کوچکتر خریداری نمائید .
آیا می توان در هر سنی بدون مصرف مکمل ها سالم باشیم ؟
شما می توانید تمام مواد تغذیه ای خود را از یک رژیم غذایی صحیح بدست آورید ولی مسئله در این است که اکثریت افراد این کار را نمی کنند . برای اطمینان از وضعیت تغذیه ای خود حداکثر تلاشتان را برای استفاده از یک رژیم غذایی مناسب بعمل آورده و مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین را بصورت یک عادت درآورید .
در چه زمانی از روز باید مکمل مصرف شود ؟
مصرف مکمل ها با غذا توصیه می شود و بهترین حالت مصرف مکمل با حجیم ترین وعده غذایی است تا جذب را به حداکثر رسانده و مانع از ناراحتی معده شود . البته بهترین زمان مصرف مکمل برای شما زمانی است که بصورت مستمر مصرف مکمل را به یاد داشته باشید .
آیا مکمل ها می توانند انرژی لازم برای بدن را تامین کنند ؟
علیرغم ادعاهای ذکر شده بر روی بعضی از برچسب ها ، تنها راه بدست آوردن انرژی از طریق کربوهیدراتها ، پروتئینها و یا چربی هاست . ویتامین ها و مواد معدنی انرژی را تأمین نمی کنند . معمولاً توصیه می شود از یک مولتی ویتامین پایه استفاده شده و از مکمل های دارای گیاهان و یا مواد شیمیائی اضافی که ادعای افزایش انرژی می کنند پرهیز شود .
آیا ورزشکاران نیاز به مکمل های ویژه ای جهت بهبود عملکرد خود دارند ؟
ورزشکارانی که کالری کافی برای پوشش نیازهای تغذیه ای خود دریافت می کنند تمام مواد تغذیه ای مورد نیاز خود را در این رژیم پیدا می کنند و مدارک نسبتاً کمی در جهت عملکرد بهبود عملکرد ورزشکاران به وسیله ویتامین ها و مواد معدنی اضافه وجود دارد .
نکات مهم درباره اقدامات اوليه در شکستگي ها
اصولاً در فصل زمستان ميزان سوانح و حوادث منجر به شکستگي و دررفتگي اندام ها از ساير فصول بيشتر است اما در اسفند ماه به دليل رسم ديرينه خانه تکاني در بين ما ايرانيان اين گونه حوادث بيشتر ديده مي شود . به همين دليل بر آن شديم تا نکاتي چند در مورد تظاهرات باليني در شکستگي ها را متذکر شويم .
تقريباً هميشه مي توان حضور يک شکستگي را فقط با يک شرح حال خوب و يافته هاي باليني مربوطه دريافت ، ولي راديوگرافي بمنظور تعيين دقيق ماهيت شکستگي ضروري مي باشد .
در وضعيتي که بيمار بعد از آسيب وارده قادر به ايستادن و راه رفتن نمي باشد و يا توانائي حرکت عضو آسيب ديده را ندارد ، همواره بايد به يک شکستگي مشکوک شد . حضور فوري بدفرمي در استخوان يک عضو ، واضحاً مشخص کننده شکستگي مي باشد تاريخچه اي از وجود يک کبودي ، يک يا چند روز پس از سانحه نيز مي تواند شکستگي را مطرح کند . ولي در بسياري از موارد ، تاريخچه شواهد مشخصي را براي افتراق بين يک شکستگي و يک کشيدگي ساده يا کوفتگي بدست نمي دهد .
اگر چه در اکثر شکستگي ها تاريخچه مشخص از يک آسيب وجود دارد ولي بايد به خاطر داشت که در موارد شکستگي ناشي از خستگي و شکستگي مرضي ( پاتولوژيک ) ، ممکن است وقوع درد و عدم توانائي بطور خودبخودي و بدون هر گونه عامل آسيب زا ايجاد شود .
احتياط : از آنجائيکه بعضي اوقات بيمار قادر به حرکت اندام آسيب ديده و دردناک خود مي باشد ممکن است اشتباهاً پزشک تصور کند که شکستگي وجود ندارد . ولي بايد توجه داشت که در موارد خاص عليرغم وجود شکستگي ، عملکرد معقول عضو حفظ مي شود .
انواع خاصي از شکستگي که ممکن است بدين طريق از چشم مخفي بمانند شامل اين موارد مي باشد : شکستگي هاي ناشي از خستگي ، شکستگي هاي استخوانهاي کوچک خصوصاً در مچ دست ، شکستگي هاي ترکه اي کوچک در کودکان .
علائمي که شک به شکستگي را برمي انگيزاند شامل :
بدفرمي قابل لمس يا مشاهده تورم موضعي ، کبودي قابل مشاهده ،حساسيت شديد موضعي بر روي استخوان ، اختلال شديد عملکرد
بروز صدمات و حوادث در ورزش امري اجتناب ناپذير است و همواره ورزشكاردرمعرض يكسري خطرات بالقوه اي قرار دارد كه در صورت اطلاع از مكانيسم آسيب و نحوه درمان اين صدمات ، از ناتوانيهاي بعدي ورزشكار كاسته مي شود.
اگر مربي و مددكار ورزشي در مورد اقدامات اوليه ورزشي تعليم درستي ببينند اين ناتوانيها به حداقل خواهد رسيد، كما اينكه امروزه در جامعه ورزشي مملكت ما مربيان ناآزموده بر صدمه حاصل از ورزش نيز دامن مي زنند.
در حال حاضر ، پيشگيري ، تشخيص و مراقبت صحيح از صدمات ورزشي داراي اهميت ويژه اي است.
تعريف كمكهاي اوليه
به مجموعه اقدامات ، عمليات و مراقبتهايي گفته مي شود كه بلافاصله بعد از حادثه و تصادف به آسيب ديدگان يا مجروحان حادثه صورت مي گيرد، تا از عواملي كه زندگي و سلامت آنها را تهديد مي كند ، جلوگيري كرده و از وخامت حادثه بكاهد و تا رسيدن پزشك به محل حادثه و يا رساندن آنها به مراكز درماني ادامه يابد.
منظور از اين كمكها نه تنها نجات مريض يا مصدوم از خطر مرگ است ، بلكه تقليل و كم كردن ناراحتي و درد مريض ، چه از لحاظ روحي و چه از نظر جسمي ، توسط اقدامات و مراقبتهاي كمك كننده كه آن نيز جزو كمكهاي اوليه محسوب مي شوند.
آشنايي با روشهاي صحيح كمكهاي اوليه به مصدومان ،سبب مي گردد كه فرد بهبود ي خود را سريهتر به دست آوردو بتواند به ادامه فعاليت مفيد و موثر خود بپردازد، اما اگر از روش صحيح كمكهاي اوليه و انتقال مصدومين به بيمارستان و مراكز درماني اطلاع و آگاهي كافي نداشته باشيم ، در صورت بروز هر گونه حادثه و صدمه اي ، ممكن است به دليل عدم جابجايي صحيح و رساندن بيموقع امدادهاي ضروري به وي ، موجب بروز صدمات و خطرات جاني جدي و خطرناكي براي او بشويم.
صدمات و جراحاتي كه به ورزشكاران وارد مي شود، به علل مشخصي از ضرباتي كه به افراد معمولي در اجتماع وارد مي شود، متمايز هستند و بايد به آنان توجه خاصي بشود. زيرا وجود قدرت جسماني و فيزيكي مناسبي كه در ورزشكاران جوان وجود دارد، اين قدرت بدني صدمات وارده را زودتر ترميم نموده و دوران نقاهت بيماري را کوتاهتر مي كند.
تمامي تيمهاي ورزشي بايد حتماََ پزشك داشته و در تمرينات و مسابقات حضور داشته باشد و صدمات احتمالي را بموقع درمان كند، اتخاذ تصميم به عهده پزشك است كه بازي را ادامه دهد يا نه و بستگي مستقيمي به نظر وي دارد.
فشارواصراربه ورزشكار مجروح براي ادامه مسابقه صرفاََبراي بردوباخت خطرناك است.
بهتر است پزشك به كمك ديگران او را به كنار زمين بياورد و در انتقال مصدوم نيز بايد شرايط صحيح و اصولي رعايت شود تا آسيب جزيي به آسيب كلي تبديل نشود.
نكاتي كه كمك كننده بايد آنها را رعايت كند :
۱- در زمان كمك رساني هر چه قدر حادثه بزرگ باشد، بايد كمك كننده آرامش و خونسردي خود را حفظ كند.
۲- بايد مصدوم رااز نظر روحي چون بسيار ضعيف شده است كمك كردوكاري نكنيم كه او تحت فشار روحي بيشتري قرار گيرد.
۳-به محض رسيدن به محل حادثه بايد ميزانجراحات و صدمات را مشخص نماييم.
۴- كمكهاي اوليه را به ترتيب و با توجه به اهميت پشت سر هم انجام دهيم.
۵- اگر مريض يا مصدوم در اثر آسيب هايي مانند غرق شدن ياصدمات ديگر دچار مشكلات تنفسي و قلبي شده باشد، بايد ابتدابه او ماساژ قلبي و تنفس مصنوعي بدهيم .
توجه به نكات ديگر از جمله دور كردن مجروح از محيط خطر – كنترل راههاي تنفسي و بازرسي علائم حياتي بدن ( نبض – تنفس – فشار خون )اقدامات لازم جهت جلوگيري از خونريزي – كنترل شكستگيها – دررفتگيها بايد مد نظر باشد.
به عنوان يك مربي ما اغلب اولين كساني هستيم كه بايك آسيب ديدگي برخورد مي كنيم.
پس از آنجاكه اغلب ، پزشك حاضر نيست، ما مسئول انجام كمكهاي اوليه هستيم .
ما به عنوان يك مربي جهت رعايت اصول ايمني در هنگام فعاليت لازم است مواردي رامد نظر قرار دهيم .
۱- برنامه فعاليتي و تمريني را با دقت طراحي كنيم.
۲- دستور العمل صحيحي را در اختيار آنان بگذاريم.
۳- محيط ايمني را بوجود آوريم.
۴- وسايل مناسب و كافي در اختيار بازيكنان قرار دهيم .
۵- ورزشكاران را گروه بندي نماييم.
۶- بازيكنان را در زمينه آسيب ديدگيهاو ناتوانيها ارزيابي كنيم.
۷- فعاليت را به دقت دنبال كنيم .
۸- از ورزشكاران و والدينشان رضايتنامه كتبي تهيه نماييم.
۹- كمكهاي اوليه را بياموزيم.
ما به عنوان يك مربي ، يكي از اعضاي مهم تيم پزشكي ورزشي هستيم و مي توانيم مراقبتهاي پزشكي ، ورزشي را در طي مراحل زير انجام دهيم .
۱- كمك به پيشگيري از آسيب ديدگيهابا استفاده از روشهاي آموزشي مناسب
۲- دستور العمل ايمن و موثر تكنيكهاي ورزشي و سرپرستي دقيق
۳- پيشگيري از وارد شدن آسيب بيشتر به بازيكن آسيب ديده
۴- مطمئن شويم كه يك بازيكن آسيب ديده تحت رسيدگي پزشكي صحيح قرار دارد.
۵- در مورد آسيب ديدگي بازيكن ياپيشرفت او در توانايي هايش اطلاعات كسب كنيم.
۶- به عنوان رابطي بين تيم پزشكي و بازيكن آسيب ديده عمل كنيم.
زماني كه گروه نجات مي رسد تابيمار را به اورژانس مي رسانيم ، ما نقش مهمي رابه عهده داريم از جمله:
۱- موقعيت هاي شلوغ را بايد كنترل كنيم .
۲- به حركت دادن بازيكن بايد كمك كنيم .
۳-اطلاعاتي در موردچگونگي آسيب ديدگي جمع آوري كنيم.
۴- بازيكن رااز صدمات بيشتر مراقبت كنيم.
۵- شخصي رابراي مطلع كردن اورژانس بفرستيم .
۶- آسيب ديدگي را ارزيابي كنيم .
۷- كمكهاي اوليه را به كار گيريم.
در واقع،رفتار ما در اولين دقايق يك آسيب ديدگي بسيار مهم مي باشد.
ممكن است مصدوم دچار كم خوني ، تورم ، مشكل تنفسي و ساير مشكلات باشد. اگر ما صحيح و سريع عمل كنيم ، مي توانيم زيانهاي يك آسيب ديدگي رابه حداقل برسانيم.
هر چند به عنوان فردي كه كمكهاي اوليه را مي دانيم ، هيچوقت سعي نكنيم كه كار يك پزشك را انجام دهيم .بايدوظايف خود رابدانيم ،تازماني كه شايسته مراقبت ازفرد مصدوم نيستيم ، زير بار مسئوليت آن نبايدبرويم .در زماني كه كادر پزشكي حضور دارند ، كنترل كامل رابه آنان بايد بدهيم ودرصورت نياز به آنان كمك كنيم .چون ممكن است بازيرپاگذاشتن حدودو قوانين زياني را به بار آوريم و به مدت زيادي يك بازيكن رارنج دهيم و اگر غيرمسئولانه عمل كنيم و به ورزشكارآسيب برسانيم تحت تعقيب قانون قرارخواهيم گرفت.
اصول اساسي كمكهاي اوليه در تربيت بدني :
بطور كلي بايد به چند اصل اساسي توجه نمود:
۱- گذاشتن كيسه يخ يا خود يخ به تنهايي كمك بزرگي براي جلوگيري از ورم در اثر خونريزي مي نمايد. بهتر است يخ را داخل كيسه نايلون يا با استفاده از يك پوشش در روي عضو قرار دهيم ، زيراممكن است در اثر يخ گذاشتن به صورت مستقيم روي پوست تحريك و آسيب پوست شود.
۲- چون در اثر ضربه و خونريزي ورم ايجاد مي گردد، بهتر است عضو مجروح و مصدوم رابالاتر از حد معمول نگاه داشت ، تا بدين وسيله از شدت ورم كاسته و در نتيجه درد نيز كمتر مي شود.
۳- انجام اقدامات اوليه كه مربوط به علائم حياتي ورزشكار مي شود (سيستمهاي راههاي هوايي، دستگاه تنفس –دستگاه گردش خون)
۴- اگر ورزشكار تنفس نداشت و يا مشكلي در دستگاه قلبي و ريوي داشت بلافاصله او را به مركزفوريتهايي پزشكي بفرستيم .
۶- در همان زمان كه مشغول ارزيابي هستيم ، مراحل ( HIT ) را كه شامل تاريخچه و مشاهده ولمس است انجام دهيم.
۷-وقتي كه ما سعي مي كنيم كه نوع صدمه را معين كنيم در صورت لزوم به انجام كمكهاي اوليه نيز بپر دازيم
۸- ورزشكاراني كه به صورت جدي آسيب ديده اند نبايد هيچ گاه حركت داده شوند.
۹- تنهادر زماني كه ما مي توانيم ورزشكاري را كه داراي آسيب جدي است حركت دهيم كه وي در موقعيتي باشدكه مانع از ارزيابي ABC شده باشد و نتوان كمكهاي اوليه ويژه براي نجات جان وي را ارائه كرد.
۱۰ – اگر ورزشكاري بي هوش يا مشكوك به آسيبهاي سر و گردن ويا پشت سر ،قرار است حركت داده شود، ابتدا بايد سر و ستون فقرات ثابت شده ، بدن وي نيز به صورت واحد حركت داده شود.
۱۱- ورزشكاراني كه دچار شكستگي ،دررفتگي،نيمه دررفتگي ياكشيدگي وپيچ خوردگي و ياپارگي ليگامنتها ي عضلاني شده اند ، تا هنگامي كه آسيب هاي وارده ثابت نشده و بسته نشده اندنبايد حركت داده شوند.
مواقعي كه ورزشكار نبايد به مسابقه ادامه دهد:
۱- مواردي كه حركت كم شده باشد(نتواندبدود-حركت ياورزش كند – راه برود- بپرد)
۲- زماني كه ورزشكار تب دارد.
۳- زماني كه ورزشكار احساس سردرد، سرگيجه دارد و يا حافظه اش كم شده و هوشياري اوكم مي باشد.
۴- موقعي كه ورزشكار از درد پاشكايت دارد.
در صورت وجودهريك از موارد فوق ورزشكار بايد توسط پزشك مورد معاينه قرار گرفته و سپس مرخص شود.
اقدامات اوليه درماني در آسيب ورزشي شامل مراحل زير است :
۱- محافظت و پيشگيري از آسيب بيشتر، مثلاً با استفاده از وسايل کمک ارتوپدي
۲- استراحت که بسته به نوع آسيب از فرم مطلق آن تا استراحت نسبي را شامل مي شود.
۳- استفاده از يخ که سبب کاهش درد، تورم و التهاب مي شود.
۴- اعمال فشار که اگر همراه با يخ استفاده شود، سبب محدود شدن تورم خواهد شد.
۵- بالا نگه داشتن عضو آسيب ديده نسبت به سطح قلب که سبب تسهيل تخليه وريدي از ناحيه مربوطه مي شود.
۶- عمل هاي محافظتي که در مواقع آسيب جزيي و بدون علامت ورزشکار استفاده مي شود، مثلاً استفاده از بانداژ براي پيچ خوردگي مختصر مچ پا.
استفاده از اصول فوق در چه زمان و توسط چه کساني صورت مي پذيرد؟
روش هاي بالا در برخورد اوليه با آسيب هاي حاد اسکلتي-عضلاني به کار مي روند.
آشنايي با آنها براي ورزشکار، مربي، پزشک تيم و هر فرد ديگري که مسوول درمان و برخورد ابتدايي با آسيب باشد لازم است.
چه ميزان استراحت کافي است؟ استراحت نسبي در چه مواقعي تجويز مي شود؟
طول مدت استراحت وابسته به شدتِ آسيب است. مشخص است که هر چه شدت آسيب بيشتر باشد، مدت استراحت هم بيشتر خواهد بود. وقتي يک آسيب چندان شديد نباشد، استراحت نسبي توصيه مي شود. هدف از استراحت نسبي آن است که فرد ورزشکار علي رغم وجود آسيب بدون علامت باقي بماند، هر چند تا حدودي تحرک خود را حفظ کرده است.
فايده استفاده از يخ در برخورد با آسيب ها چيست؟ آيا گرما هم موثر واقع مي شود؟
يخ سبب کاهش خونريزي، تورم، التهاب، نيازهاي متابوليک ناحيه مجروح، درد و نيز اسپاسم عضلاني مي شود. اما گرما به نوبه خود داراي فايده نيست و جز در مورد کاهش اسپاسم عضلاني، سبب افزايش موارد نام برده هم خواهد شد.
گاهي توصيه مي شود که دوره هاي متناوب استفاده از گرما و يخ اعمال شود، يعني عضو را ۱ تا ۲ دقيقه گرم کنند و بعد از يخ استفاده کنند.
بر اساس شدت تورم عضو اين نسبت قابل تغيير است. هر چه آسيب حادتر باشد،از مدت گرم کردن کاسته خواهد شد.
روش صحيح ماساژ دادن با يخ چگونه است؟بايد چه مدت زماني طول بکشد؟آيا روش هاي ديگري هم براي استفاده از يخ وجود دارد؟
از نحوه تهيه يخ شروع مي کنيم: در يک ليوان يک بار مصرف آب ريخته و مي گذاريم يخ ببندد. سپس ليوان را از وسط بريده و باقيمانده قالب يخ را براي مدت ۶۰ تا ۹۰ ثانيه بر روي منطقه اي ثابت از عضو آسيب ديده نگه مي داريم تا در ناحيه مربوطه و تا ۵/۱ سانتي متر در اطراف محل احساس کرختي به شخص دست دهد. حال با توجه به وسعت محدوده اي که بي حس شده، به آرامي يخ را به صورت دايره وار روي پوست ماساژ مي دهيم. اين ماساژ در آسيب هاي با وسعت متوسط ،۷ دقيقه و در نواحي بزرگ تا ۱۰ دقيقه طول خواهد کشيد.
غوطه ور کردن عضو در آب يخ هم موثر است، اما تحمل آن براي مصدوم سخت است. به علاوه نمي توان عضو را بالاتر از سطح قلب نگه داشت. به عنوان قانوني کلي، در طي يک ساعت مي توان ۲۰ تا۳۰ دقيقه(حداکثر)از يخ استفاده کرد و حداقل ۳۰ دقيقه نيز عضو را به حال خود گذاشت. مسلم است که اگر تحمل مصدوم به سرما کم باشد، بايد زمان استفاده از يخ را کاهش داد.
خصوصيت باندهاي فشاري چيست؟
اين باندها را از ديستال عضو به پروگزيمال مي پيچند، به طوري که در هر دور نصف پهناي دور قبلي را بپوشاند. فشار الاستيکي که اعمال ميشود سبب کاهش تورم خواهد شد. البته بانداژ نبايد آنقدر محکم انجام گيرد که در بازگشت خون وريدي به طرف قلب اختلالي ايجاد کند. در مورد باندهاي الاستيک تا توان بالقوه، کشش باند کافي خواهد بود. باندهاي الاستيک براي آسيب هاي حاد اندام تحتاني مناسب نيستند، چون قابليت حفاظت اندکي ايجاد مي کنند.
اصول برخورد با ورزشکاري که شديداً آسيب ديده و حال وخيمي دارد چيست؟
در ابتدا توجه معطوف به مجاري هوايي مصدوم خواهد بود.هرگونه انسداد يا مانعي را بايد بر طرف کرد. در هنگام اين بررسي ها بايد مراقب آسيب ستون فقرات گردني نيز بود.
در مرحله بعد به نحوه تنفس مصدوم دقت مي شود. در صورت نياز مي توان از تنفس مصنوعي و اکسيژن کمکي استفاده کرد تا تنفس خود بخودي و منظم برقرار شود. اينک نوبت بررسي گردش خون فرد است. نبض شريان کاروتيد از لحاظ کيفيت، تعداد و ريتم لمس خواهد شد. در صورت فقدان اين نبض يا نبض راديال، بايد عمليات احياء قلبي عروقي آغاز گردد. يا همان مرحله ارزيابي مختصر عصبي که سطح هوشياري، اندازه و واکنش مردمک ها به نور،حرکات چشم و پاسخ هاي حرکتي مصدوم را شامل مي شود.به معني مشاهده اندام ها و ساير قسمت هاي بدن است تا از وجود هرگونه خونريزي،شکستگي يا خون مردگي آگاه شويم.
علل اصلي ايجاد صدمات ورزشي چيست؟
عدم آمادگي بدني، گرم نکردن بدن پيش از شروع فعاليت ورزشي، استفاده از تکنيک هاي نادرست و نيز ماهيت خود رشته ورزشي از جمله دلايل ايجاد آسيب هاي ورزشي هستند.
چگونه مي توان از بروز صدمات ورزشي جلوگيري کرد؟
ارتقا دانش و سطح معلومات مربيان و خود ورزشکاران، داشتن سطح آمادگي بدني مطلوب و گرم کردن بدن به اندازه کافي و قبل از مبادرت به انجام فعاليت مي تواند از ميزان بروز آسيب هاي ورزشي بکاهد.
با عضو آسیب دیده چه باید کرد؟
ممکن است در میادین و اماکن ورزشی ، یاخودمان آسیب ببینیم، یا با ورزشکاری که تازه آسیب دیده است، روبرو شویم. در این زمان بهترین کار ، متوقف کردن فعالیت ورزشی مصدوم است .
باید به او و عضو آسیب دیده استراحت داده شود، زیرا ادامه فعالیت باعث تشدید مصدومیت شده ودرمان را به صورت تصاعدی به تعویق می اندازد. بهتر است فرد آسیب دیده را به وسیله برانکارد از آن مکان به محلی مناسب که دارای وسایل کمک های اولیه است، منتقل کنیم .
مراحل درمان مصدومیت :
در دومین مرحله کمک به ورزشکار آسیب دیده ، باید از کمپرس یخ استفاده نمود. به جهت اینکه اگر آسیب حاصله، باعث پارگی رگ ها شده باشد، به وسیله آن، حالت انقباض را در رگ ها و عضلات ایجاد کرده و خون کمتری خارج شود. هر چه مقدار خون تجمع یافته در اطراف عضو کمتر باشد، زمان بهبودی کوتاه تر خواهد بود. در مورد استفاده از یخ باید به نکاتی توجه داشت. اول آنکه اگرعضو آسیب دیده مانند انگشتان دست، پا و یا مچ دست کوچک باشد، می توان آنها رادرظرفی از مخلوط آب سرد و قطعات کوچک یخ فرو کرد .
دوم اینکه در عضو آسیب دیده بزرگ مانندعضلات چهار سرران و سه سر پشت ران ، بهتر است یخ مورد استفاده را داخل کیسه های نایلونی و سپس داخل حوله ای قرار داده و از تماس مستقیم یخ با پوست بدن جداً خودداری کنیم. این کار را در محل آسیب دیده به مدت ۳۰ دقیقه انجام داده و پس از ۱۵ دقیقه یخ را برداشته تا عضو دوباره گرم شود، این کار را به مدت ۲ تا ۳ ساعت انجام می دهیم.
نتایج تحقیقات نشان داده ، بهتر است پس از ۲۴ تا ۴۸ ساعت درمان با یخ را قطع کرده و از گرما استفاده کنیم. اما مرحله سوم کمک به مصدوم ، استفاده از باندهای کشی و یا اعمال فشار توسط بانداژ است که باعث جلوگیری از تورم و محدود کردن خونریزی و جلوگیری از ورود آب به اطراف عضو آسیب می شود.
نکته قابل توجه این که بانداژ نباید بسیار محکم باشد، در غیر این صورت ضرر آن بیش از فایده آن است . علائم محکم بودن بانداژ ایجاد درد، بی حسی، گرفتگی عضو و رنگ آبی یا کبودی زیر پوست است. در پایان بهتر است که عضو آسیب دیده را بالاتر از قلب قرار داده ، تا جریان خون عضو، کمتر شده و از خونریزی و درد جلوگیری شود. در صورت انجام اقدامات بالا به صورت درست و به موقع ، شما کمک بزرگی به مصدوم کرده و باعث تسریع در روند بهبودی آسیب دیدگی فرد می شوید.
کیف کمک های اولیه :
اگر شما به صورت حرفه ای، آماتور یا تفریحی تمرین یا مسابقات ورزشی انجام می دهید، باید توجه داشته باشید که کمکهای اولیه و رسیدگی فوری پس از آسیب دیدگی بدن امری بسیار مهم است.
اگر ورزش را هر از گاهی انجام می دهید و برای آن دکتر مشاوری ندارید باید حتما توجه کنید که در هنگام ورزش کردن همراه داشتن حداقل وسایل پزشکی اولیه لازم است. .
برای اینکار البته لازم نیست که همیشه هنگام تمرینات کیف یا جعبه ای بزرگ را دنبال خود بکشید، بلکه سعی کنید نسبت به ورزشی که انجام می دهید، وسایل کمکهای پزشکی مورد نیاز آنرا همراه داشته باشید. برای مثال اگر فوتبال بازی می کنید، سعی کنید اسپری ضریه خوردگی و گرفتگی عضله، یا کیسه یخ همراه داشته باشید. چون اکثر”ا صدمات این ورزش ضربه خوردگی یا گرفتگی عضله است.
همچنین در چنین ورزشی معمولا باند و دو تکه چوب شبیه آتل به عنوان وسایل کمک اولیه لازم می شود، چون شکستگی نیز جزو صدمات فوتبال حساب می شود.
اما وسایل کلیی که برای فراهم سازی یک جعبه کمکهای اولیه در ورزش پیشنهاد می شوند، شامل موارد زیر هستند:
باند و گاز - چسب
که برای بستن زخمها سطحی و گرم نگه داشتن عضله کاربرد دارند
اسپری ضربه خوردگی / گرفتگی عضله – کیسه یخ
برای ساکت کردن درد و مداوای ضربه خوردگی و گرفتگی عضلانی کاربرد دارند
پماد، ویسک و چسب گرم کن
جهت بستن و گرم نگه داشتن عضله در قسمت گرفته شده
داروها
قرصهای تنظیم فشار خون، سرگیجه، حال بهم خوردگی و قند
تغذیه
فراموش نکنید که تغذیه نیز گاهی به عنوان کمک اولیه کاربرد دارد. آب و نوشیدنی ها جهت رفع کمبود آب بدن. موارد غذایی مقوی مانند شکلات، خرما و … که هم انرژی بدن را تامین می کنند و هم قند را.
دسترسی به پزشک
سعی کنید که در هنگام ورزش و یا تمرینات خود نوع دسترسی به پزشک را مشخص کنید. مثلا اگر در ورزشگاهی کوچک ورزش می کنید که دارای امکانات پزشکی نیست، از محل نزدیکترین بیمارستان یا درمانگاه آنجا اطلاع کسب کنید.
همیشه تلفنهای مراکز امداد پزشکی فوری را همراه داشته باشید ِا آنها را به خاطر بسپارید.
مشاوره با پزشک
فراموش نکنید که بهتر است تا قبل از انجام ورزش با پزشک خود مشورت کنید. پزشک را در جریان ورزش و شرایط بدنی خود قرار دهید و از او برای فراهم سازی جعبه کمکهای اولیه سوال کنید.
مقایسه شاخص های روان شناختی استعدادیابی در کاراته
نويسندگان : دكتر محمد تقي اقدسي ( دانشيار دانشگاه تبريز )
دكتر معصومه شجاعي ( دانشيار دانشگاه الزهرا )
ليلا زماني ( كارشناس ارشد تربيت بدني )
ادامه مطلب...
به طور کلی هر چه سن بالاتر می رود برای رسیدن به سطح مطلوب قابلیت ارتجاعی بدن، می بایست زمان بیشتری را صرف کرد. خوشبختانه هر چه بر سن افزایش می یابد، انسان صبورتر می شود. آقای M.Alter که یک کارشناس برجسته است، کم شدن انعطاف پذیری بدن در اثر بالا رفتن سن را ناشی از تغییراتی می داند که در بافت های رابط و پیوندی رخ می دهد. هم چنان که سن بالاتر می رود، بدن به تدریج مقداری از آب خود را از دست می دهد. اعتقاد بر این است که (کشش و انبساط بدن، اعصاب را جهت تولید یا حفظ چربی بین فیبرها و بافت های پیوندی تحریک می کند، بنابراین مانع ایجاد چسبندگی می گردد.) از این رو، با تمرین و ورزش می توان تا حدی، کمبود انعطاف پذیری که در روند پیری اتفاق می افتد را به تاخیر انداخت. علاوه بر آن آقای M.Alter اظهار می دارد که ایجاد برخی از تغییرات فیزیکی که به افزایش سن مربوط می شود، به شرح زیر است: ۱. افزایش میزان رسوبات کلسیم، چسبندگی ها و رابط های متقاطع در بدن. ۲. افزایش سطح تجزیه (خرد شدگی) و کم آبی. ۳. تغییر در ساختار شیمیایی نسوج و بافت ها. ۴. افت (نرمی) به دلیل جایگزینی فیبرهای ماهیچه با فیبرهای کلاژن و چربی دار. . . . . . این بدان معنا نیست که اگر شما مسن هستید یا بدنتان غیر قابل انعطاف است، پس رسیدن به انعطاف پذیری را دور از دسترس بدانید و دست از تلاش بردارید یا تسلیم شوید. بلکه منظور این است که وقتی شما می کوشید تا انعطاف پذیریتان را افزایش دهید، می بایست سخت تر، دقیق تر و برای مدت زمان بیشتری تمرین کنید. در هر سنی می توان قدرت بافت های ماهیچه ای و کشش بافت های پیوندی یا رابط را افزایش داد. |
صفحه قبل 1 صفحه بعد
.: Weblog Themes By LoxBlog :.